NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
مَعْمَرٍ
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ بَكْرٍ
الْبُرْسَانِيُّ
أَخْبَرَنَا
ابْنُ
جُرَيْجٍ
عَنْ عَمْرِو
بْنِ
شُعَيْبٍ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ جَدِّهِ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أَيُّمَا
امْرَأَةٍ
نُكِحَتْ
عَلَى
صَدَاقٍ أَوْ
حِبَاءٍ أَوْ
عِدَّةٍ قَبْلَ
عِصْمَةِ
النِّكَاحِ
فَهُوَ لَهَا
وَمَا كَانَ
بَعْدَ
عِصْمَةِ
النِّكَاحِ
فَهُوَ
لِمَنْ
أُعْطِيَهُ
وَأَحَقُّ
مَا أُكْرِمَ
عَلَيْهِ
الرَّجُلُ
ابْنَتُهُ
أَوْ أُخْتُهُ
Amr b. Şuayb, dedesinden
demiştir ki; Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:
"Hangi kadın nikah
akdinden Önce kendisine mehir veya bahşiş ya da çeyiz (verilmek) şartıyla
evlenmişse, bu (vadedilen şeyler) kadınındır. Nikah akdinden sonra (verilmiş)
olan da kime verilmişse, onundur. Bir adam'a ikram edilmek için en uygun vasıta
kızı veya kız kardeşidir."
İzah:
Nesâi, nikâh; İbn Mâce,
nikâh; Muvatta, nikâh; Ahmed b. Hanbel, II, 182.
Hadis-i şerif, nikah akdinden Önce erkek, karısına veya onun babasına ya da kardeşine
birşey vermeyi taahhüd ederse, o şeyin zevcenin olacağına, fakat nikahtan sonra
verilen eşyanın ise, kimin eline teslim edilmişse, onun olacağına delâlet
etmektedir. "Bir adama ikram edebilmek için en uygun vasıta kızı veya kız
kardeşidir" cümlesinden maksat, "bir adamın kızı veya kız kardeşi ile
evlenen bir kimse, o adama ikramda bulunmanın en uygun fırsatını
bulmuştur" demektir. Binaenaleyh bir kimseye ikramda bulunmak isteyen
kimse onun kızını veya kız kardeşini evlendirmesini fırsat bilip geline elden
geldiğince ihsan ve ikramda bulunmalıdır çünkü bu geline yapılan ikram aynı
zamanda babasına ve kardeşine yapılmış gibi olur.